Wielokrotnie widziałem dokumenty sporządzone poza granicami Polski (w różnych językach obcych), z których następnie notariusze w Polsce sporządzali odpisy. Przepisy prawa mówią jednoznacznie, że nie jest to prawidłowa praktyka.
Zgodnie z ustawą z dnia 14 lutego 1991 r – prawo o notariacie (Dz.U. 2002.42.369), notariusz wykonuje swoje czynności (takie jak, m.in. sporządzanie odpisów dokumentów) – w języku polskim. Na życzenie strony może dokonać czynności w języku obcym jedynie w dwóch przypadkach: (1) przy obecności tłumacza przysięgłego, (2) z wykorzystaniem własnej znajomości języka obcego wykazanej w sposób przewidziany dla tłumaczy przysięgłych (innymi słowy: notariusz zdał egzamin na tłumacza przysięgłego oraz został wpisany na listę tłumaczy przysięgłych prowadzoną przez Ministra Sprawiedliwości). Zgodnie z moją wiedzą, w Polsce nie ma, jak dotąd, ani jednego notariusza posiadającego uprawnienia tłumacza przysięgłego.
Kwestię sporządzania odpisów dokumentów w języku obcym reguluje natomiast – jasno i jednoznacznie – ustawa z dnia 25 listopada 2004 r. o zawodzie tłumacza przysięgłego (Dz.U. 04.273.2702). Zgodnie z Art. 13 ust. 2 tejże ustawy, tłumacz przysięgły uprawniony jest, między innymi, do:
„sporządzania poświadczonych odpisów pism w języku obcym, sprawdzania i poświadczania odpisów pism, sporządzonych w danym języku obcym przez inne osoby;”.
Zatem aby mieć pewność, że odpis dokumentu sporządzonego w języku obcym został dokonany zgodnie z prawem, należy w tym celu zgłosić się nie do notariusza, lecz właśnie do tłumacza przysięgłego.
TŁUMACZ PRZYSIĘGŁY JĘZYKA ANGIELSKIEGO W WARSZAWIE 